برنامه‌ریزی تفرجگاه‌های پیرامون شهرها با تأکید بر گردشگری سلامت؛ مطالعه موردی چشمه آبگرم تودلویه

توسعه شهری و پیچیدگی‌های معضلات زیست محیطی، موجودیت تفرجگاه‌ها و گسترش آن‌ها را اجتناب ناپذیر کرده است. توسعه شهری پایدار منشاء بسیاری از جنبش‌های بازگشت به طبیعت بوده است. این بازگشت در قالب گردشـگری می‌تواند تحـول و پایـداری منـاطق را منجر شـود. ایجـاد محورهای گردشگری پیرامون شـهرها و روستاها از روش‌های احیای فضاهای اجتماعی و اقتصادی است که در قالب مناطق اکوتوریسمی یـا روستاهای نمونه گردشگری مدنظر است و در روند جهان شهری شدن، می‌توانند رابطه فراموش شده انسان و طبیعت را برقرار نمایند؛ امروزه فشار کاری، خستگی جسمی، امراض جلدی و ...، سلامت انسان‌ها را تهدید می‌کند و انسان‌ها برای حفظ، بهبود و حصول مجدد سلامت جسمی و ذهنی به گردشگری سلامت روی آورده‌اند. آب‌های درمانی و چشمه‌های آبگرم ظرفیت جذب و توسعه گردشگری در همه فصول سال را دارند. اکثر چشمه‌های آبگرم در نقاط روستایی و پیرامون شهرها قرار دارند. بنابراین، به عنوان مقصد گردشگری سلامت، حایز اهمیت هستند. استان هرمزگان با موقعیت اقلیمی، جغرافیایی و دارا بودن چشمه‌های آبگرم متعدد، قابلیت مطرح شدن به عنوان منطقه ویژه گردشگری سلامت را دارد. هدف تحقیق برنامه‌ریزی تفرجگاهای گردشگری پیرامون شهرها و شناسایی عوامل کششی گردشگران به چشمه آبگرم تودلویه است. جامعه آماری متولیان گردشگری شهرستان بستک و حجم نمونه 35 نفر تعیین شده است. داده‌ها با استفاده از روش پرالونگ تحلیل و مقایسه بین عیار گردشگری و عیار بهره‌وری از لحاظ ارزش گردشگری انجام شد. مقایسه مقادیر حاکی است عیار زیبایی 73/0، عیار علمی 89/0، عیار فرهنگی 43/0 و عیار اقتصادی 59/0 امتیازها را به دست آورده‌اند. نتایج نشان می‌هد علارغم امتیاز بالای عیارهای علمی و زیبایی؛ عیار اقتصادی امتیاز مناسب را کسب نکرده است و از توان‌های طبیعی تفرجی درمانی چشمه آبگرم تودلویه برای جذب گردشگر و درآمدزایی محلی، فعالیت قابل قبول انجام نشده است. ارزیابی میزان و کیفیت بهره‌وری تفرجگاه آبگرم تودلویه با امتیاز 21/0 و 11/0 نشان از جایگاه پایین زیرساخت‌های گردشگری محدوده است.